STEP UP 4 REVOLUTION
Gorąca taneczna rewolucja. W Polsce serię „Step Up” obejrzało już ponad 1,5 miliona widzów!
Pochodzą z Miami na Florydzie. Tańczą na ulicy, w galeriach sztuki i centrach handlowych. Nie ma dla nich rzeczy niemożliwych a każda, nawet najdziwniejsza lokalizacja może stać się parkietem. Nazywają się „The Mob”. Grupie przewodzi niejaki Sean. Pewnego dnia chłopak spotyka piękną nieznajomą o imieniu Emily. Dziewczyna przyjechała do Miami aby zostać profesjonalną tancerką. Teraz będzie miała okazję uczestniczyć w czymś więcej niż tylko w zawodach tanecznych – dzielnica członków „The Mob” zagrożona jest wyburzeniem. Jeżeli tancerze nie zaczną działać, to ich rodzinne strony już nigdy nie będą takie jak dawniej. To nie jest tylko rewolucja w tańcu – to taniec stanie się rewolucją! O marzenia warto walczyć za wszelką cenę.
Najseksowniejsi tancerze świata ponownie staną do walki – tym razem nie na parkietach a na ulicach rozgrzanego do czerwoności Miami!
PREMIERA: 27.07.2012
Produkcja: USA 2012
Obsada
Kathryn McCormick … Emily
Adam G. Sevani … Moose
Ryan Guzman … Sean
Stephen Boss … Jason
Chadd Smith … Vladd
Twórcy:
Scott Speer … reżyseria
Duane Adler, Jenny Mayer … scenariusz
Erik Feig, Jennifer Gibgot, Adam Shankman, Patrick Wachsberger … producent
Karsten Gopinath … zdjęcia
Matt Friedman, Avi Youabian … montaż
MADE IN MIAMI
„Step Up 4 Revolution” było kręcone całkowicie w lokacjach w Miami oraz Miami Beach, wykorzystując w pełni urzekające krajobrazy Południowej Florydy, od niezwykle nowoczesnego wyglądu wieżowców, poprzez ikoniczne palmy, po surowe, acz tętniące życiem i kolorami dzielnice oraz piaszczyste plaże. „Zdecydowaliśmy się na Miami już na samym początku istnienia projektu”, opowiada Smith. „To amerykańskie miasto, ale jest w nim mnóstwo latynoskiej zmysłowości, a także głęboko zakorzenione tradycje taneczne”. Wybrane lokacje przekazują wizualny splendor, radość młodości oraz sprzeczności stanowiące o sednie filmowej opowieści.
„Step Up 4 Revolution to historia miłosna osadzona w kontekście społeczno-politycznym Miami”, informuje Gibgot. „To bardzo bogate miasto, posiadające jedne z najbardziej luksusowych hoteli świata. Ludzie mają tam wielkie ambicje, poszukują zarówno ekscytacji, jak i przepychu. W filmie obserwujemy kontrast pomiędzy ludźmi z ekskluzywnych hoteli a tymi, którzy naprawdę zamieszkują Miami, jego barwne dzielnice, kluby i klimatyczne uliczki”. Miami wspomogło również wizje producentów o przestrzennych lokacjach na potrzeby flash mobów. „Korzystaliśmy z uroku miasta kiedy tylko było to możliwe”, opowiada scenograf Carlos A. Menendez, rodowity mieszkaniec Miami. „To magiczne miasto, niemalże całkowicie otoczone przez wodę, z interesującym systemem komunikacji oraz portem, do którego przypływają statki z całego świata!”
Scenograf podkreśla także, że miasto posiada niespotykany nigdzie indziej w Ameryce latynoski posmak. „W Miami da się odczuć wielki wpływ kultury kubańskiej, ale także Wysp Karaibskich oraz Ameryki Południowej. To wrzący energią i pasją tygiel kulturowo-muzyczny. Każdej nocy miasto tętni życiem i taneczną energią”. Widać to szczególnie dobrze na planie Ricky’s Club Habanero, tradycyjnego lokalnego klubu, do którego Sean i Eddy uczęszczali będąc dziećmi. „Nie jest to miejsce przypominające luksusowe Ocean Drive”, opowiada Smith. „Czuć w nim kulturę i historię, to przestrzeń, w której wychowało się muzycznie całe pokolenie”. Fikcyjne Muzeum Międzynarodowej Kultury i Sztuki zostało stworzone w hali, aby ambitny układ taneczny zyskał jeszcze większej energii i wyrazu. „W środku muzeum ustawiliśmy ogromną świecącą meduzę”, opowiada z niedowierzaniem w głosie producent wykonawczy Smith. „Gdy podnosiła swój ogon, zaczynały wychodzić z niej tancerki. Mieliśmy żywe rzeźby, ludzi, którzy wychodzą z obrazów i mnóstwo innych zaskakujących rozwiązań”.
Przewidując wyzwania oczekujące przy okazji sceny finałowej, Menendez zbudował model stoczni w dużej skali, by móc ze Speerem, Simsem i autorem zdjęć Karstenem „Crashem” Gopinathem zaplanować całą scenę jeszcze przed wejściem na faktyczny plan zdjęciowy. Ciężko było skoordynować działanie różnych departamentów”, opowiada scenograf. „Dałem Jamalowi Simsowi kawałki taśmy, żeby pokazał nam na modelu, w których miejscach znajdować się będą tancerze – obkleił niemal wszystkie miejsca!” Wszędzie zostały rozlokowane platformy przeznaczone do tańca. „W jednym miejscu ukryliśmy nawet trampolinę”, wyjaśnia Menendez. „Najważniejsze było jednak bezpieczeństwo wszystkich zgromadzonych. I sam taniec”. Scenograf musiał również pamiętać o starannym ukryciu kamer 3D, które wymagają o wiele więcej miejsca niż standardowy sprzęt filmowy. Speer nie pracował nigdy wcześniej z 3D i szczerze przyznawał, że ciężko by mu było bez pomocy Karstena oraz stereografa Nicka Browna. „Musiałem nauczyć się kręcić zupełnie inaczej niż w przypadku 2D”, opowiada reżyser. „Miałem szczęście, że wokół była tak znakomita ekipa”.
Wspominany Brown mówi, że taniec jest idealny dla technologii 3D, a filmowcy robili wszystko, by wykorzystać wszelkie zalety takiego stylu kręcenia. „Scott i Crash byli bardzo otwarci na nowe pomysły i niekonwencjonalne propozycje”, wspomina stereograf. „Udało nam się stworzyć wspaniałą przestrzeń do tańca. Nie chcieliśmy rąk wystających z ekranu, pragnęliśmy wykorzystać potencjał tej technologii. Choreografowie musieli tworzyć układy wykorzystujące głębię i przestrzeń oraz pamiętać, by nie ustawiać wszystkich w jednym rzędzie, choć wielokrotnie dopiero później myśleliśmy nad sposobem wstawienia gotowego układu w kontekst 3D”. Gibgot była zadziwiona finalnym efektem. „Nie sądziłam, że taniec może wyglądać aż tak dobrze w 3D! Tancerze to ciężko pracujący ludzie, są jednym z powodów, da którego kocham kręcenie filmów. Nie zarabiają wielkich pieniędzy, robią to dla pasji, nic ich nie potrafi powstrzymać. Każdego dnia przychodzili na plan pełni ekscytacji i nowej energii, choć nieustannie wymagaliśmy od nich niemożliwego. Tańczyli nawet wtedy, kiedy kamery były wyłączone!”
źródło: materiały prasowe
