Historia Bélierów pokazuje, żeROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW.
Gigi Bélier – Zwariowana, impulsywna, Głucha.
Rodolphe Bélier – Stanowczy, wybuchowy, Głuchy.
Quentin Bélier – Spokojny, ale do czasu, Głuchy.
Paula Bélier – Zakochana, utalentowana, słysząca.
Fabien Thomasson – Wymagający, surowy. Oprócz Michela Sardou uwielbia też ponoć Serge’a Gainsbourga 😉
Film polecają ambasadorzy filmu, aktorzy Olga Bończyk oraz Piotr Nowak.
„Rozumiemy się bez słów” jest niemal lustrzanym odbiciem mojego własnego życia, dlatego z wielkim wzruszeniem oglądałam sceny bliźniaczo podobne do tych, które były moja codziennością w czasach, gdy byłam dorastającą dziewczyną. Z całą pewnością patrzę dziś na ten obraz z nieco innej perspektywy, bardziej osobistej, lecz mimo to, mam w sobie wielką satysfakcję, bo film „Rozumiemy się bez słów” jest obrazem, który w całej swej wymowie ukazuje piękno relacji rodzinnych i jest dowodem na to, że niepełnosprawność przestaje być problemem, gdy więzi międzyludzkie są silne i zbudowane na prawdziwej miłości. Gorąco zapraszam do kin. Olga Bończyk, aktorka i piosenkarka, córka Głuchych rodziców, CODA.
Wspaniały i wzruszający film o tym, że nie możemy przeżyć życia za nasze dzieci, że przychodzi czas kiedy dzieci odejdą, a my dorośli, rodzice musimy im w tym pomóc. Musimy im zaufać i dać im pełną wolność, tylko w ten sposób sprawimy, że będą do nas czasem wracać! J Prawdziwa historia, którą poleca. Piotr Nowak, aktor, syn Głuchego taty, CODA
PARTNERZY FILMU:
ROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW (La famille Bélier)
PREMIERA : 29 maja 2015
Zwiastun:
Reżyseria: Eric Lartigau („Niewierni”, „Układ idealny”)
Obsada:
· Karin Viard („Nic do oclenia”, „Piekło”, „Poliss”, „Delicatessen”)
· Francois Damiens („Heartbreaker: licencja na uwodzenie”, „Mikołajek”, „Nic do ocelnia”)
· Eric Elmosnino („Gainsbourg”, „Pewnego lata”)
· Louane Emera
Gatunek: komedia
Produkcja: Francja 2014
Dystrybucja w Polsce: Monolith Films
Państwo Bélier to urocza rodzina. Dobrzy sąsiedzi, kochający rodzice. Może czasem zbyt impulsywni, nadmiernie namiętni. I jeszcze jedno: są niesłyszący. Tylko ich córka, nastoletnia Paula urodziła się bez tej niepełnosprawności. Stała się więc ich naturalnym łącznikiem ze światem dźwięków, niezastąpionym przewodnikiem i pomocnikiem w codziennym życiu. Osiągnęła jednak już wiek, gdy dzieci zaczynają wyfruwać z gniazd, szukać swojego miejsca, miłości. Idąc za głosem serca, Paula zapisuje się do szkolnego chóru, w którym śpiewa już „ten” chłopak. Nauczyciel muzyki odkrywa w niej wielki talent wokalny i proponuje szkołę muzyczną w Paryżu. Jak powiedzieć o tym rodzicom? Jak opisać im radość, którą daje muzyka? Jak zostawić zwariowane życie rodzinne i ruszyć w nieznane?
